بانوی نمونه ( قسمت اول)

فاطمه زهرا (س) برای فرزندانش مادری نمونه، برای علی (ع) همسری شایسته و فداکار بود . بی‏توقعی حضرت زهرا (س) از همسرش علی (ع) در حدی بود که در طول نه ‏سال زندگی مشترک حتی یک بار تقاضای مادی از همسرش حضرت علی (ع) نکرد!

سرچشمه اسرار حقایق

در گستره‏ی جهان هستی، مردان بسیار بزرگ و با فضیلتی به وجود آمده‏اند که هر یک به عالی‏ترین مرحله کمال و رشد رسیده و راهگشای انسانها در کشاکش زندگی و در فراز و نشیب روزگار گردیده‏اند؛ همچون پیامبران الهی و امامان راستین علیهم السلام. ولی در گروه زنان به چنین نمونه‏های کاملی که بتوانند در زمینه تربیت، پرورش فرزندان، تقوا، کمال، حیاء، دفاع از حق، دفاع از ولایت، عبادت، وارستگی و ایثار سرمشق و الگو باشند، کمتر برمی‏خوریم؛ زیرا مردان کامل و شایسته فراوانند و زنانی که از هر نظر کامل و وارسته باشند، بسیار اندک .

تنها زنی که در تاریخ اسلام به عنوان مادر امامت و همسر ولایت ‏شناخته شده است، دختر گرامی رسول خدا (ص) حضرت صدیقه کبری و انسیه حورا می‏باشد. او پرورش یافته مکتب نبوت و رسالت و بزرگ ‏شده کانون توحید و خداشناسی بود.

حضرت صدیقه کبری (س)  از مادر والا مقام چون حضرت خدیجه (س) زاده شد و زیر نظر پدری همچون پیامبر اسلام (ص)  پرورش ‏یافت که سرور پیامبران و بزرگ ‏مرد جهان بشریت‏ بود.

همسر والا مقام پیامبر اکرم حضرت خدیجه (س) نخستین بانویی بود که اسلام آورد و در سخت‏ترین روزهای بحرانی اسلام، به یاری پیامبر (ص) شتافت و نه تنها پیش از همه به آن حضرت ایمان آورد، بلکه ثروت خویش را در راه پیشرفت اسلام و گسترش دعوت به یگانگی حق، نثار کرد و تمام مشکلات ناشی از این رهگذر را به جان خرید .

بنا به نقل مورخان شیعه حضرت فاطمه (س) در سال پنجم بعثت در شهر مکه چشم به جهان گشود⁽¹⁾ و هنوز پنج سال از عمر با برکت ایشان نگذشته بود که در مرگ مادر، گریان و غمگین شد و به سوگ نشست. ولی مهربانی‏ها و عطوفت‏های رسول خدا (ص)  تا حدی غبار غم و اندوه را از چهره مبارک حضرت زهرا (س) می‏کاست .

حضرت فاطمه زهرا (س) به جهت تربیت مستقیم پیامبر، گوهر شخصیتش جلوه و درخششی خاص یافت و در همه فضائل و کمالات انسانی نه تنها تمام دختران عصر خود را تحت‏الشعاع قرار داد بلکه برای همیشه به عنوان بهترین اسوه و تربیت‏یافته مکتب اسلام برقرار ماند .